Crni Lug

Šibenčani Frane Butrišić i Ivan Divčić, u svom putopisu kroz Bosnu, prvi put 1574. godine, pominju selo Crni Lug, govoreći da se od seoskih kuća proteže "šuma sa drvećem u vodi". Opet je, dakle, osobenost prirodne sredine, močvarno zemljište obraslo listopadnim drvećem, kumovalo imenu naselja.

Tokom iskopavanja i eksploatacije treseta 1988 nadomak Crnog Luga i Kazanaca, na lokalitetu Šoline Kuće, pronađeni su tragovi velikog neolitskog naselja najvjerovatnije sojeničkog tipa. Arheolozi iz Republičkog zavoda za zaštitu spomenika bili su na licu mjesta i izdali saopštenje o potrebi zaustavljanja eksploatacije. Pet uzoraka drveta poslato je u Njujork radi utvrđivanja starosti, ali rezultati nikad nisu stigli. Nakon toga izbio je rat i sudbina ovog lokaliteta je nejasna.

Postoji jedna srednjevjekovna nekropola južno od sela, na današnjem groblju. Humku dugu 60 metara sačinjavaju nadgrobni spomenici, koji jedva vire iz zemlje, bez ikakvih natpisa i ornamentike.

Prema zapisu Maria Petrića, u Crnom Lugu je imao je svoj posjed i zadnje utočište 1836. godine livanjski kapetan Ibrahim-beg Firdus. On se ovdje sklonio bježeći iz Čelebića pred pobunom livanjskih begova. Nakon kraćeg boravka u Crnom Lugu, dobio je azil od Austrougarske i pobjegao u Dalmaciju.

Sadašnje stanovništvo naselilo se uglavnom iz Dalmacije, nakon što su ovi krajevi ušli u Austro - Ugarsku.

Prilikom kolonizacije 1945/1946. godine, iz ovog sela u Vojvodinu je otišlo nekoliko porodica.

Selo je jako stradalo tokom raspada Jugoslavije. Tokom operacije "Ljeto '95." srpsko stanovništvo sela je izbjeglo, a kuće su im zapaljene. Obnova i povratak započeti nakon rata teku sporo.

Izvro: https://sh.wikipedia.org/wiki/Crni_Lug_(Bosansko_Grahovo)